ป่าพรุ - วิกิพีเดีย

ป่าพรุ คือป่าผลัดใบที่มีการทับถมของซากอินทรีย์วัตถุทั้งซากพืช ซากสัตว์ทับถมกันเป็นเวลานาน เป็นชั้นๆ จนเป็นแอ่งรูปกระทะ และมีน้ำขังแบบไม่มีทางระบายออก เป็นแหล่งกำเนิดอาหารสำหรับสัตว์ป่า

ป่าพรุ เป็นประเภทของป่าดิบชื้นประเภทหนึ่ง ที่อยู่ในพื้นที่ราบลุ่ม เกิดจากแอ่งน้ำจืดเกิดขังตัวติดต่อกันเป็นระยะเวลานาน มีการสะสมของชั้นดินอินทรีย์วัตถุ เช่น

ป่าพรุ 2 เพื่ออนุรักษ์ป่าพรุสมบูรณ์ตามธรรมชาติให้คงอยู่ตลอดไป และฟื้นฟูสภาพป่าพรุเสื่อมโทรมให้กลับคืนสู่สภาพป่าที่สมบูรณ์ดังเดิม 3 เพื่อสาธิตและเผยแพร่งานป่าพรุทั้งด้านการอนุรักษ์และการใช้ประโยชน์ทรัพยากรป่าพรุ 4

ป่าพรุควนเคร็ง เมื่อปี ๒๕๒๗ พระบาทสมเด็จพระบรมชนกาธิเบศร มหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร มีพระราชดำริให้ควบคุมเก็บกักน้ำในพรุโต๊ะแดงเพื่อป้องกันไฟไหม้ป่าพรุ แต่การกักเก็บน้ำในระยะแรก